مسائلی که ممکن است باعث به تاخیر انداختن جراحی لاغری شوند

معمولا قبل از جراحی لاغری اعضای تیم جراحی به شما توضیح خواهند داد که چه نکاتی را باید رعایت کنید. اگر نگرانی ذهنی از بابت عوارض احتمالی جراحی داشته باشید حتما با شما در این زمینه صحبت خواهند کرد. برای اطمینان از وضعیت بالینی شما معاینه پزشکی و آزمایش‌های زیادی مانند اندازه‎‌گیری فشار خون، تست خون و تست سلامت قلب انجام خواهد شد. درصورتی‌که میزان قند و چربی خون (کلسترول و تری‌گلیسیرید) شما بالا باشد یا نتایج تست‌های CPR و شمارش گلبول‌های قرمز خون خبر از ضعف سیستم ایمنی بدن یا وجود یک عفونت حاد یا مزمن داخلی را بدهند، تا زمان رفع این مشکلات امکان انجام جراحی لاغری وجود ندارد. قابل ذکر است که در صورت بالا بودن قند خون، روند ترمیم محل برش و زخم جراحی بسیار دشوار خواهد شد و فشار و چربی خون بالا احتمال سکته و آمبولی را افزایش می‌دهند. از دیگر مشکلات سلامتی که باعث پیچیده‌تر شدن روند جراحی و تاخیر آن تا متعادل شدن وضعیت بدن خواهند شد، می‌توان به آپنه خواب، دیابت، بیماری قلب و عروق، بیماری کلیوی و بیماری کبدی اشاره کرد. در بعضی از افراد شرایط چالش‌برانگیز تغذیه‌ای بعد از جراحی لاغری ممکن است منجر به اضطراب و افسردگی شود. بنابراین درصورتی‌که بیمار از قبل درگیر این مشکلات روانی باشد، تا زمان کنترل صحیح آن‌ها تحت نظر روانشناس یا روانپزشک، امکان انجام جراحی لاغری وجود ندارد. جالب است بدانید که شرایط سلامتی مثل کم‌کاری تیروئید و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مانع از کاهش وزن نرمال بعد از جراحی لاغری خواهند شد. به‌همین‌دلیل تا زمانی‌که این دو مشکل درمان و کنترل شوند احتمال به تاخیر افتادن انواع جراحی لاغری وجود دارد.

معمولا برنامه توصیه شده پیش از انجام جراحی شامل موارد زیر است:

کاهش وزن. تلاش برای کاهش وزن اندک پیش از جراحی لاغری می‌تواند احتمال بروز خطرات احتمالی حین عمل مانند ترومبوز یا لخته شدن خون را کاهش دهد و روند بهبودی بعد از عمل را نیز تسریع کند.

ترک سیگار قبل و بعد از عمل. اصولا مصرف سیگار باعث کاهش خون‌رسانی به پوست و در نتیجه مانع از التیام به‌موقع جای زخم جراحی می‌شود. از طرفی در این شرایط احتمال افزایش مشکلات بیهوشی و تنفسی، آمبولی ریوی، مشکلات قلبی حین عمل و خطر بروز عفونت محل زخم، رفلاکس معده و عوارض لخته شدن خون در پاها بعد از عمل وجود دارد. به‌همین‌دلیل پزشک معمولا توصیه می‌کند سه تا هشت هفته پیش از عمل، مصرف سیگار قطع شود.

قطع مصرف الکل. تحقیقات نشان داده‌اند، افرادی‌که مدام الکل مصرف می‌کنند بیشتر در معرض خطر بروز عوارض رفلاکس معده و سندرم دامپینگ بعد از عمل لاغری هستند. به‌همین‌دلیل باید یک تا دو هفته پیش از عمل الکل مصرف نشود.

آماده‌سازی سیستم گوارشی. معمولا توصیه می‌شود روز قبل از جراحی فقط مایعات صاف شده مانند آب ماهیچه یا انواع آبمیوه صاف شده مصرف شود تا روده و معده آمادگی لازم را پیدا کنند. شب قبل از جراحی دیگر نباید هیچ خوراکی یا دارویی مصرف کنید مگر اینکه جراح دستور دیگری بدهد.

در هنگام بیهوش کردن برای شروع جراحی لاغری، بیمار باید در بهترین وضعیت خود باشد و هیچ علائمی از انواع بیماری مانند تب، سرفه یا حتی سرماخوردگی نداشته باشد. بنابراین اگر هر یک از این نکات را به خوبی اجرایی نکنید، احتمال به تاخیر افتادن جراحی شما وجود دارد. از طرفی، توانایی شما در پیگیری مناسب این برنامه‌ها به تیم پزشکی شما نشان می‌دهد که چقدر انگیزه برای پیروی از دستورالعمل‌های بعد از جراحی دارید.

مشکلاتی که ممکن است باعث لغو جراحی لاغری شوند

در مورد بیمارانی که دارای مشکلات زمینه‌ای مانند اختلالات لخته شدن خون مثل هموفیلی، سرطان معده یا روده، مشکلات تنفسی شدید مثل انسداد مزمن ریوی (COPD)، بیماری شدید قلبی که امکان بیهوشی کامل وجود ندارد و سایر شرایطی‌که خطر استفاده از بیهوشی را افزایش می‌دهند، هستند مطمئنا امکانی برای انجام جراحی لاغری وجود ندارد و پزشک توصیه به استفاده از روش‌های دیگری مثل مصرف داروها یا تبعیت از یک رژیم غذایی محدود و برنامه ورزشی مستمر برای کاهش وزن تدریجی می‌کند.

 در صورت لغو جراحی لاغری چه باید کرد؟

درصورتی‌که پزشک پیش از جراحی لاغری وضعیت جسمی و روانی شما را ارزیابی کرد و تشخیص داد که بهتر است عمل لغو شود، اصلا نگران نشوید. چون راه‌های دیگری برای کاهش وزن طبق یک برنامه صحیح و زیر نظر پزشک وجود دارد. مهم این است که شما از تعهد و اراده کافی در این زمینه برخوردار هستید!

میزان تاثیر نوع جراحی لاغری در کاهش وزن نهایی

امروزه انواع مختلفی از جراحی لاغری وجود دارد. اثرات هرکدام در جهت کاهش وزن، به‌دلیل تفاوت متد انجام شده تاحدودی متفاوت است. به عنوان مثال، اکثر بیمارانی که عمل بای پس معده یا عمل اسلیو معده انجام می‌دهند، می‌توانند بعد از 12 تا 18 ماه انتظار 60% تا 70% کاهش وزن اضافه بدن را داشته باشند، درحالی‌که در مورد عمل حلقه‎گذاری معده معمولا این میزان در حدود 35% تا 40% است. بنابراین اولین فاکتور موثر در تفاوت کاهش وزن بیماران بعد از جراحی لاغری، نوع جراحی است که نهایتا پزشک و بیمار با همفکری یکدیگر در مورد آن تصمیم می‌گیرند. ممکن است شرایط بالینی شما به شکلی باشد که نتوانید جراحی‌های بای پس یا اسلیو معده را با وجو بازدهی بیشتر انجام دهید.

اثرات ژنتیک بر میزان کاهش وزن نهایی

ژن‌های ما مسئول بسیاری از عملکردهای اساسی ارگان‌های بدن هستند. به‌همین‌دلیل نوع فیزیولوژی، میزان سوخت‌و‌ساز و احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف در همه افراد یکسان نیست. شاید شنیده باشید که بعضی از افراد با وجود اینکه غذای زیادی می‌خورند اما هیچ‌وقت چاق نمی‌شوند! در واقع این افراد از نظر اصول پزشکی معجزه نمی‌کنند بلکه فیزیولوژی بدن آن‌ها به شکلی است که سوخت‌و‌ساز بالایی دارند. بنابراین به‌دلیل تفاوت در میزان سوخت‌و‌ساز طبیعی بدن، میزان کاهش وزن بیماران بعد از جراحی لاغری نیز متفاوت است. غده تیروئید ارگان اصلی بدن برای کنترل متایولیسم یا همان سوخت‌و‌ساز است. به‌همین‌دلیل اگر قبل یا بعد از جراحی لاغری کم‌کاری تیروئید خود را درمان نکنید، نباید انتظار یک روند کاهش وزن نرمال مانند سایر افراد را داشته باشید. در مورد خانم‌ها نیز بروز سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) به‌دلیل تغییرات هورمونی، یک مانع بزرگ در جهت کاهش وزن نرمال است. جلسات منظم با پزشک بعد از جراحی لاغری می‌تواند کمک زیادی به شما در کشف اینگونه علل استپ وزنی یا حتی افزایش وزن کند.

 آیا سن و سال نیز بر میزان کاهش وزن نهایی بعد از جراحی لاغری موثر است؟

باید بگوییم بله، زیرا با افزایش سن میزان سوخت‌و‌ساز بدن کاهش می‌یابد و به‌همین‌دلیل برای کاهش وزن باید تلاش بیشتری کرد. شاید به‌همین‌دلیل است که پزشکان توصیه می‌کنند جراحی لاغری را به بعد موکول نکنید و اگر در سنین پایین‌تر انجام شود نتایح بهتری خواهد داشت. از طرفی احتمال بروز عوارض جراحی لاغری در افراد جوان کمتر است.

آیا تفاوتی در میزان کاهش وزن خانم‌ها و آقایان بعد از جراحی لاغری وجود دارد؟

تجربه نشان داده است که خانم‌ها به‌دلیل فیزیولوژی متفاوت بدن خود و وجود هورمون‌های زنانه، بعد از جراحی لاغری کُندتر از آقایان وزن کم می‌کنند و معمولا میزان کاهش وزن نهایی آن‌ها 10% کمتر از آقایان است. بنابراین اگر خانم هستید، باید بیشتر نسبت به رعایت دقیق برنامه تغذیه‌ای و ورزشی خود حساس باشید.

 وزن اولیه قبل از جراحی لاغری، چه تاثیری در میزان کاهش وزن دارد؟

اصولا وزن مناسب هر فرد براساس شاخص توده بدنی (BMI) او تعیین می‌شود. از طرفی اگر دقت کنید میزان کاهش وزن بعد از جراحی لاغری تقریبا معادل نیمی از وزن اضافی بدن است. بنابراین با توجه به این دو نکته و وزن اولیه بیمار، میزان کاهش وزن بعد از جراحی لاغری نیز متفاوت خواهد بود.

تاثیر انگیزه بر میزان کاهش وزن بعد از جراحی لاغری

اگرچه بعد از جراحی لاغری به‌دلیل تغییر سبک زندگی و چالش‌های تغذیه‌ای و ورزشی ممکن است با افسردگی، اضطراب و کم‌خوابی مواجه شوید اما وجود یک انگیزه قوی برای لاغری سریع می‌تواند شما را از این منجلاب خلاص کند. به‌همین‌دلیل، پزشکان توصیه می‌کنند جلسات ویزیت بعد از جراحی را حتما برگزار کنید تا انگیزه لازم برای طی کردن این مسیر یک تا دو ساله را از دست ندهید. درصورتی‌که استرس و کم‌خوابی بر شما غلبه کند، مطمئن باشید که با پدیده مضر استپ وزنی رو‌به‌رو خواهید شد. شما باید بعد از جراحی لاغری روزانه حداقل 30 دقیقه فعالیت‌های ورزشی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا شنا داشته باشید. تا آخر عمر خود مولتی‌ویتامین مصرف کنید و از یک رژیم غذایی متعادل اما طبق برنامه پیروی کنید. بنابراین نبود یک انگیزه قوی مطمئنا مانع از ادامه این مسیر طولانی می‌شود و افراد بدون انگیزه حتی ممکن است به‌جای کاهش وزن با افزایش وزن مواجه شوند.

سخن آخر

اگر از نظر پزشک کاندید مناسبی برای یکی از انواع جراحی لاغری هستید، بهتر است پیش از انجام جراحی با پزشک خود در مورد نکات ذکر شده، وضعیت بالینی و داروهایی که مصرف می‌کنید صحبت کنید تا با آگاهی کامل در این مسیر قدم بگذارید!

علل بروز بیماری‌‎های عروق کرونر

CAD با آسیب یا صدمه به پوشش داخلی عروق کرونر شروع می‌شود. در دوران جوانی پلاک‌ها می توانند در امتداد دیواره رگ‌های خونی جمع شوند و با افزایش سن این تجمع بیشتر و بیشتر می‌شود. با جمع شدن این پلاک‌ها دیواره رگ‌های خونی ملتهب شده و خطر لخته شدن خون و حملات قلبی افزایش می‌یابد.

در اصل پلاک ماده‌ای مومی شکل است که باعث چسبندگی دیواره‌های داخلی رگ‌های خونی می‌شود و از همین طریق برای سلامت بدن مانع تراشی می‌کند. برخی از ترکیبات مانند سلول‌های التهابی، لیپوپروتئین‌ها، کلسیم، کلسترول هنگام عبور از جریان خون به این پلاک‌ها متصل می‌شوند. این فرآیند باعث باریک‌تر شدن‌ دیواره عروق کرونر و کاهش جریان خون ورودی به قلب می‌شود.

در نهایت همین کاهش جریان خون کار دست شما می‌دهد و با علائمی مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس روبه‌رو خواهید شد؛ چرا که قلب شما به اندازه‌ای کافی خون غنی از اکسیژن و مواد مغذی دریافت نمی‌کند. در موارد شدیدتر اگر عروق کرونر کاملاً مسدود شده باشند، حمله قلبی دور از انتظار نیست.

علائم بیماری‌های عروق کرونر

بیماری‌های عروق کرونر اغلب خاموش هستند و حتی ممکن است تا زمان حمله قلبی یا عارضه مشهود دیگری متوجه وجود این بیماری نشوید. با این حال نشانه‌های زیر بارزترین علائم بیماری عروق کرونر محسوب می‌شوند:

• آنژین: در اصل آنژین دردی است که در حین فعالیت بدنی و فشار به بدن احساس می‌شود. این حس درد و ناراحتی معمولاً از پشت استخوان سینه شروع می‌شود و ممکن است به بازوها، شانه‌ها، فک و گلو هم سرایت کند.

• حالت تهوع یا احساس سوء هاضمه

• عرق سرد

•سرگیجه و سبکی سر

• تنگی نفس به خصوص هنگام فعالیت

• ضعف

• اختلال در خواب

• گردن درد

راهکارهای درمان بیماری‌های عروق کرونر

روند درمان شما به شدت بیماری و میزان علائمی که دارید، تعیین می‌شود. بنابراین لازم است زیر نظر پزشک متخصص برنامه درمان خود را آغاز کنید. متخصص قلب و عروق با بررسی شرایط شما بهترین راهکار درمانی را پیش رویتان می‌گذارد. این روش‌های درمان معمولاً در سه شاخه تقسیم‌بندی می‌شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تغییر سبک زندگی

پزشک ممکن است توصیه کند که برخی از عادات زندگی را  به طور مادام‌العمر برای سلامت قلب تغییر دهید. این عادت‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

• حفظ وزن متناسب

از دست دادن 3 تا 5 درصد از وزن فعلی‌تان می‌تواند به شما در مدیریت و کنترل برخی از عوارض خطرناک بیماری‌های عروق کرونر مانند کلسترول بالا و دیابت کمک کند. از دست دادن وزن بیشتر حتی میزان فشار خون را هم تنظیم می‌کند.  

• داشتن فعالیت بدنی

تحرک و فعالیت بدنی مستمر می‌تواند به میزان قابل توجهی از اثرات منفی بیماری‌های عروق کرونر مانند کلسترول بالا، فشار خون زیاد، اضافه وزن و چاقی بکاهد. قبل از شروع هر برنامه ورزشی از پزشک خود بپرسید که چه میزان از فعالیت بدنی برای شما مناسب است.

• مصرف غذاهای سالم برای قلب

یک برنامه غذایی سالم برای قلب میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل را در خود می‌گنجاند. علاوه بر این لازم است مصرف چربی‌های اشباع، روغن‌های ترانس، سدیم (نمک)، قند و الکل را زیر نظر پزشک محدود کنید.

• مدیریت استرس

یادگیری نحوه کنترل استرس، داشتن آرامش و کنار آمدن با مشکلات می‌تواند سلامت عاطفی و جسمی شما را بهبود بخشد.

• ترک سیگار

مواد شیمیایی موجود در دود سیگار عملکرد قلب و ساختار رگ‌های خونی را مختل می‌کنند. در واقع سیگار کشیدن احتمال تجمع پلاک را تا حد زیادی بالا می‌برد.

• خواب کافی

برای درمان و پیشگیری از بیماری‌های عروق کرونر لازم است خواب کافی و باکیفیت داشته باشید. مقدار خواب توصیه شده برای بزرگسالان بین 7 تا 9 ساعت در روز است.

تجویز دارو

اگر تغییر سبک زندگی برای درمان بیماری‌های عروق کرونر کافی نباشد، پزشک به سراغ تجویز دارو می‌رود. توجه داشته باشید مصرف دارو حتماً باید زیر نظر پزشک متخصص صورت گیرد. برخی از داروهای مؤثر برای درمان بیماری‌های عروق کرونر عبارتند از:

• مسدودکننده‌های بتا

• مسدودکننده‌های کانال کلسیم

• داروهایی برای تنظیم قند خون مانند ایمپاگلیفلوزین، کاناگلیفلوزین و لیراگلوتید

• متفورمین

• نیتروگلیسیرین

• داروهای کنترل‌کننده کلسترول خون نظیر استاتین‌ها، نیاسین، فیبرات‌ها

• رانولازین

• مهارکننده‌های ACE (آنزیم تبدیل آنژیوتانسین)

جراحی

با پیشرفت بیماری‌های عروق کرونر ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشید. پزشک با توجه به شرایط شما از یکی از روش‌های زیر برای درمان بیماری استفاده می‌کند:

• آنژیوپلاستی

در این روش یک استنت (لوله فلزی کوچک و مشبک شبیه فنر) به کمک بالون به سمت قلب هدایت می‌شود. با قرار گرفتن بالن و استنت در جای خود، بالن باد شده و استنت به اندازه قطر رگ منبسط شده و آن را باز نگه می‌دارد. سپس بالن تخلیه شده و در حالی که استنت در جای خود قرار گرفته است، از بدن خارج می‌شود. طی چندین هفته مسیر جریان خون در اطراف استنت داخل عروق بهبود یافته و از مسدود شدن مجدد رگ‌های کرونر جلوگیری می‌شود. اسنتت معمولاً از فلز ساخته می‌شود اما در مواردی ساختار آن از ترکیباتی است که به مرور زمان جذب بدن می‌شوند.

• عمل بای پس قلب (CABG)

تصور کنید در جاده تصادفی رخ داده و این حادثه باعث ترافیک شده است. خدمه اورژانس و نیروی انتظامی اتومبیل‌های اطراف محل تصادف را از سر راه پراکنده می‌کنند تا مسیر باز شده و ترافیک رفع شود. عمل بای پس قلب هم مشابه همین موضوع است. در این جراحی پزشک رگ‌های خونی از سایر قسمت‌های بدن مانند پا می‌گیرد تا بتواند مسیرهای مسدود شده عروق کرونر را دور بزند. از این طریق جریان خون به سمت قلب بازگردانده شده و بهبود پیدا می‌کند. متخصصان قلب و عروق معمولاً زمانی عمل بای پس قلب را پیشنهاد می‌دهند که انسداد عروق کرونر شدید باشد.

میزان افتادگی پوست بعد از جراحی لاغری به چه عواملی بستگی دارد؟

اصولا میزان شلی و افتادگی پوست به مواردی مانند ژنتیک، وزن اولیه، سن، سابقه استعمال سیگار و الکل بستگی دارد. همچنین ممکن است به نوع جراحی لاغری شما نیز بستگی داشته باشد. محققان دریافته‌اند که بیمارانی که عمل بای پس معده یا عمل اسلیو معده انجام می‌دهند، به‌دلیل اینکه کاهش وزن بیشتری نسبت به عمل حلقه‎گذاری معده دارند، با پوست اضافی بیشتری روبه‌رو می‌شوند.

مشکلاتی که ممکن است افتادگی پوست پس از جراحی لاغری برای شما ایجاد کند

جالب است بدانید که وجود پوست اضافی و افتادگی آن، فقط از بابت زیبایی اندام برای شما مشکل به وجود نمی‌آورد بلکه عوارض احتمالی دیگری نیز دارد. این مسئله می‌تواند باعث ایجاد جوش و بثورات شود، به‌خصوص هنگامی‌که لایه‌های شل روی هم قرارگرفته پوست در اثر حمام رفتن یا تعریق بدن مرطوب بمانند. با گذشت زمان ممکن است در اثر سایش لایه‌های افتاده پوست، اپیدرم پوست تحریک شده، آسیب ببیند و حتی دچار عفونت شود. شما بعد از جراحی لاغری کاهش وزن را تجربه خواهید کرد اما با وجود این پوست‌های اضافی ممکن است نتوانید همچنان لباس‌های مورد علاقه خود را بپوشید.

 چگونه می‌توان پس از جراحی لاغری، از افتادگی زیاد پوست پیشگیری کرد؟

باید بدانید که امروزه روش‌های زیادی برای به حداقل رساندن افتادگی پوست بعد از جراحی لاغری وجود دارد. در ادامه به جزئیات هرکدام اشاره خواهیم کرد.

- مصرف یک رژیم غذایی متعادل حاوی ویتامین‌های فراوان

بعد از جراحی لاغری، یک رژیم غذایی متعادل با پروتئین و مواد مغذی فراوان می‌تواند به شما در کاهش وزن، حفظ قدرت و حجم عضلات و بهبود قابلیت ارتجاعی پوست کمک کند. در واقع اگرچه بعد از کاهش وزن، چربی کافی برای حفظ ظاهر و استقامت پوست وجود ندارد اما با تقویت عضلات زیر پوست می‌توانید میزان شلی و افتادگی آن را کاهش دهید. خوردن 60 تا 100 گرم پروتئین در روز می‌تواند به بهینه‌سازی قابلیت ارتجاعی پوست نیز کمک کند. علاوه‌براین، دریافت ویتامین‌های C ، A ، E ، K و ویتامین‌های B کمپلکس و همچنین مواد معدنی کمیاب مانند روی برای سلامت پوست مهم هستند. از مصرف آب زیاد (روزی 6 تا 8 فنجان) برای حفظ سلامت و قدرت ارتجاع پوست غافل نشوید.

- انجام منظم تمرینات ورزشی

عدم فعالیت بدنی باعث تحلیل سریع‌تر توده عضلانی بدون چربی بدن بعد از جراحی لاغری می‌شود. بنابراین با انجام منظم تمرینات ورزشی تحت نظر پزشک می‌توانید عضلات خود را تقویت کرده و مانع از افتادگی زیاد پوست شوید (به‌خصوص تمرینات قدرتی با وزنه سبک).

- مراقبت از پوست

پوست شما مانند قلب، کبد و کلیه، عضوی از بدن شما محسوب می‌شود و نیاز به مراقبت دارد. یکی از مراقبت‌های پوستی لازم بعد از جراحی لاغری استفاده از برس‌های نرم برای افزایش گردش خون و تحریک تولید کلاژن و الاستین بیشتر در سراسر پوست است. بدین‌شکل پوست قابلیت ارتجاعی خود را بهینه می‌کند و احتمال افتادگی آن کاهش می‌یابد.

- انجام جراحی زیبایی

اگرچه توجه به راه حل‌های ذکر شده در کاهش افتادگی پوست بعد از جراحی لاغری بسیار موثر است اما بهتر است کمی واقع‌بینانه به این مسئله نگاه کنید. طبیعتا بعد از 45 تا 60 کیلوگرم کاهش وزن نباید انتظار داشته باشید که هیچ ناحیه‌ای از بدن دچار شلی، افتادگی و ترک‌های پوستی نشود. طبق تجربه، این مسئله برای بعضی از بیماران طبیعی است و مشکلی با آن ندارند اما بعضی دیگر به‌دنبال یک راه حل سریع برای رفع آن هستند. آمار نشان داده است که حدود 65.6٪ افراد بعد از جراحی لاغری، جراحی‌های زیبایی مانند کانتورینگ بدن یا آبدومینوپلاستی را برای از بین بردن پوست اضافی و رفع افتادگی آن انجام داده‌اند. پزشکان توصیه می‌کنند جراحی‌های زیبایی حدود 18 ماه پس از جراحی لاغری انجام شوند تا کاهش وزن و افتادگی پوست به حداکثر میزان خود برسند. اگرچه جراحی‌های زیبایی مانند دیگر انواع جراحی باز جای زخم یا اسکار روی پوست ایجاد می‌کنند، اما یک جراح خوب می‌تواند این جای زخم‌ها را در چین‌وچروک‌های بدن پنهان کند تا خیلی قابل مشاهده نباشند. بنابراین پیش از اقدام برای جراحی، حتما به‌دنبال یک جراح پلاستیک باسابقه و ماهر باشید.

سخن آخر

مطمئنا اگر شما از عوارض چاقی و خطر مرگ ناشی از آن آگاه باشید، هرگز دیگر از بابت عوارض جزئی مانند افتادگی پوست ناشی از لاغری سریع بعد از جراحی لاغری نگران نخواهید بود. درحالی‌که خودتان متوجه شدید که این مشکل به‌راحتی با راه حل‌های ذکر شده قابل رفع است!

چه زمانی بعد از جراحی لاغری می‌توان ورزش را شروع کرد؟

در طول هفته اول می‌توانید روزانه 5 تا 10 دقیقه پیاده‌روی کوتاه را شروع کنید. بهتر است این کار را در خانه انجام دهید. سپس این مقدار را به 15 دقیقه پیاده‌روی (دو بار در روز) افزایش دهید. پیاده‌روی منظم کمک می‌کند تا به مرور سطح فعالیت بدنی شما افزایش یابد. برحسب نوع جراحی لاغری، در مرحله بعد امکان انجام فعالیت‌های هوازی مانند پیاده‌روی سریع و دوچرخه‌سواری وجود دارد. اگر جراحی لاپاراسکوپی داشته‌اید، باید بتوانید بیشتر فعالیت‌های منظم خود را طی دو تا چهار هفته بعد از آن شروع کنید اما در صورت داشتن جراحی باز، ممکن است این مسئله تا دوازده هفته نیز طول بکشد. باید به مرور میزان قدم‌های خود را نهایتا تا 10 هزار قدم افزایش دهید. هنگامی‌که جراح تشخیص داد که زخم‌ها به اندازه کافی خوب شده‌اند، می‌توانید شنا کنید. فعالیت‌هایی که شدیدتر هستند و یا شامل کار با وزنه می‌شوند، اصولا سه تا چهار هفته پس از جراحی قابل انجام هستند. بنابراین ابتدا با جراح خود مشورت کنید.

بعد از جراحی لاغری چه ورزش‎هایی را می‌توان انجام داد؟

حتمالاً به شما یک برنامه تمرینی داده می‌شود که بتوانید به‌تدریج شدت و مدت تمرینات خود را افزایش دهید. شدت پیاده‌روی سریع و دوچرخه‌سواری باید به حدی افزایش یابد که تعداد تنفس و ضربان قلب بالا رود. وقتی به آمادگی لازم رسیدید، باید به‌دنبال تمرینات متنوعی در برنامه خود باشید که بتوانند استقامت، انعطاف‌پذیری و قدرت بدنی شما را افزایش دهند. سعی کنید ترکیبی از تمرینات هوازی، کاهش چربی بدن و قدرتی با وزنه سبک برای تقویت عضلات را انجام دهید.

مناسب‌ترین ورزش‌هایی که می‌توانید انتخاب کنید شامل شنا، دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی است. یوگا، رقص، دویدن، ایروبیک و کار با وزنه‌های سبک نیز در مرحله بعد عالی هستند. سعی کنید حداقل 5 روز در هفته، 30 دقیقه برای انجام این تمرینات وقت بگذارید.

مزایای داشتن یک برنامه ورزشی مناسب بعد از جراحی لاغری چیست؟

داشتن فعالیت بدنی مناسب بعد از انواع جراحی لاغری مانند عمل بای پس معده، عمل اسلیو معده و عمل حلقه‎گذاری معده به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر بهبود یابید؛ زیرا به بهبود گردش خون کمک می‌کند، خطر لخته شدن خون را کاهش می‌دهد و باعث بهبودی سریع‌تر زخم و بهبود عملکرد روده می‌شود. هدف شما از جراحی لاغری کاهش وزن سریع است. بنابراین باید بعد از آن یک رژیم غذایی ویژه و برنامه ورزشی داشته باشید تا این هدف محقق شود. در غیر این صورت، نه تنها در طی 12 تا 18 هفته بعد از جراحی با کاهش 50% وزن اضافی مواجه نخواهید شد بلکه عوارض جراحی مانند سندرم دامپینگ، رفلاکس معده، سنگ صفرا و غیره سریع‌تر ظاهر خواهند شد. یکی از مشکلاتی که بعضی از بیماران به‌دلیل تغییر سبک زندگی خود بعد از جراحی لاغری با آن مواجه می‌شوند اضطراب، افسردگی و بدخلقی است. درحالی‌که انجام تمرینات ورزشی منظم علاوه‌بر کمک به حفظ تناسب اندام و افزایش اعتماد‌‌به‌نفس، با بالا بردن روحیه مانع از بروز مشکلات روحی می‌شود.

آیا ورزش بعد از جراحی لاغری می‌تواند میزان افتادگی پوست ناشی از آن را کاهش دهد؟

ممکن است بعد از جراحی لاغری و شروع روند کاهش وزن با چین‌وچروک‌هایی به‌خصوص در اطراف پستان‌ها، شکم و پهلوها مواجه شوید. تقویت عضلات به کمک ورزش در بهبود قابلیت ارتجاعی پوست بسیار موثر است و تا حدودی می‌تواند به شما در کاهش بروز این چین‌وچروک‌ها کمک کند.

نکات مهم در مورد انجام تمرینات ورزشی بعد از جراحی لاغری

مطمئنا اضافه وزن و نداشتن فعالیت بدنی زیاد قبل از جراحی، تاحدودی در پذیرش دشوار یک برنامه ورزشی منظم بعد از جراحی موثر هستند. توجه به نکات زیر کمک زیادی به شما در بهبود این مسئله می‌کند:

• برنامه تمرینی خود را به‌تدریج شروع کنید.

• اهداف مشخص، واقع بینانه و قابل دستیابی برای برنامه تمرینی خود داشته باشید.

• فعالیت‌های بدنی انتخاب کنید که از آن‌ها لذت می‌برید، زیرا در این شرایط احتمال پایبندی بیشتر است.

• می‌توانید به‌جای رفتن به باشگاه، انجام فعالیت‌های روزمره مثل پیاده‌روی سریع، باغبانی، انجام کارهای منزل یا دوچرخه‌سواری را جایگزین آن کنید.

• زمان مناسب برای ورزش روزانه به برنامه کاری شما بستگی دارد.

• اگر قرار است روزی 10 هزار قدم راه بروید، حتما یک گام شمار بخرید.

• حداقل 2 ساعت بعد از غذا خوردن شروع به ورزش کنید تا با مشکلاتی مثل سوءهاضمه و رفلاکس مواجه نشوید.

• بعد از تمرینات با وزنه سبک، حداقل 24 ساعت به عضلات خود فرصت دهید تا بهبود یابند.

• با کوچک شدن معده حتی میزان جذب آب نیز کاهش می‌یابد. پس حتما در حین ورزش یک بطری آب در کنار خود داشته و مرتباً بنوشید.

سخن آخر

اهمیت انجام تمرینات ورزشی بعد از جراحی لاغری به حدی زیاد است که اگر سال‌ها به آن پایبند نباشید، صرف هزینه و تحمل مشکلات عمل جراحی بی‌فایده خواهد بود. بنابراین اگر نمی‌خواهید با پدیده استپ وزنی مواجه شوید، با وجود مشغله زیاد دنیای کنونی، به فکر در نظر گرفتن زمان مشخصی برای ورزش باشید!

جراحی لاغری یک روش عالی برای لاغری سریع است و نه یک معجزه!

باید بدانید که صرفا انجام جراحی لاغری باعث کاهش وزن سریع نمی‌شوند و کل روند درمان چاقی با جراحی به سطح بالایی از تعهد و انطباق شما با برنامه غذایی و ورزشی پس از آن بستگی دارد. حتی ممکن است قبل از جراحی لاغری پزشک از شما بخواهد که رژیم غذایی سختی را دنبال کنید زیرا این مسئله در افزایش سرعت کاهش وزن، کمک به بهبود معده و کاهش عوارض جانبی جراحی موثر است. اصولا تا یک ماه اول وعده غذایی اصلی شما شامل مایعات و غذاهای صاف شده است و در ماه دوم و سوم می‌توانید غذاهای جامد میکس شده و نرم مصرف کنید. بدین‌شکل پس از پایان ماه سوم و در صورت مشاهده روند کاهش وزن 2.5 تا 5 کیلو در هر هفته می‌توانید به یک رژیم غذایی طبیعی اما کم‌کالری بازگردید. اصولا هر عاملی که مانع از تداوم این روند کاهش وزن هفتگی شود، می‌تواند باعث بروز استپ وزنی شود.

دلایل استپ وزنی یا افزایش وزن بعد از جراحی لاغری

بعد از جراحی لاغری به‌دلیل کاهش حجم معده و قدرت جذب آن، بدن کالری کمتری دریافت می‌کند. در نتیجه برای جبران به‌سراغ سوزاندن گلیکوژن یا همان ذخیره گلوکز در کبد و ماهیچه‌ها می‌رود و کاهش وزن قابل توجهی مشاهده می‌شود. در مرحله بعد بدن به‌سراغ سوزاندن ذخایر چربی بدن و پروتئین موجود در عضلات می‌رود. در اثر تحلیل عضلات معمولا متابولیسم بدن تا حدودی کُند می‌شود و همین مسئله می‌تواند باعث آغاز استپ وزنی در شش هفته، سه ماه، شش ماه یا نه ماه پس از جراحی لاغری شود. بهتر است بدانید که با ادامه کاهش متابولیسم یا سوخت‌وساز بدن، کالری‌سوزی کمتری رخ می‌دهد و علاوه‌بر توقف کاهش وزن می‌تواند منجر به افزایش وزن نیز شود. بنابراین به محض مشاهده استپ وزنی باید با پزشک خود مشورت کنید. از دلایل مختلف استپ وزنی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خوردن میزان غذای روزانه کمتر از برنامه غذایی به امید کاهش وزن سریع‌تر

• سختگیری نکردن در مورد عادت‌های غذایی یا کوتاهی در رعایت دقیق برنامه غذایی پزشک

• عدم فعالیت بدنی

• استرس زیاد

• احتباس مایعات در بدن

• ابتلا به بیماری‌هایی مثل دیابت، کم‌کاری تیروئید و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)

جالب است بدانید که بدن انسان در صورت عدم دریافت کالری کافی، به‌منظور تطابق با شرایط جدید به سمت کاهش متابولیسم می‌رود. البته نبود یا کاهش فعالیت بدنی نیز در بروز این مساله موثر است. در مقابل، پرخوری بعد از یک دوره کاهش وزن نیز می‌تواند روند لاغری را آهسته کند. بنابراین به جز بیماری‌های جسمی و روانی، عامل اصلی استپ وزنی یا افزایش وزن بعد از جراحی لاغری، نداشتن یک برنامه منظم و دقیق تحت نظر پزشک است. استرس زیاد می‌تواند باعث افزایش ترشح هورمون کورتیزول در بدن شود که با احتباس مایعات در بدن همراه است. عوامل دیگری مثل مصرف نمک زیاد، داروهای کورتیکواستروئید، مکمل‌هایی مانند کراتین، افزایش مصرف کربوهیدرات نیز می‎توانند باعث احتباس مایعات در بدن و بروز استپ وزنی شوند.

راهکارهایی برای برخورداری از یک روند کاهش وزن مداوم بعد از جراحی لاغری

رعایت نکاتی مثل به‌آرامی غذا خوردن و نوشیدن، کاهش فاصله زمانی بین وعده‌های غذایی و در عین حال کوچک کردن هر وعده غذایی، نوشیدن مایعات فراوان در بین وعده‌ها، جویدن کامل غذا، مصرف روزانه 50 تا 60 گرم پروتئین، پرهیز از غذاهایی که سرشار از قند و چربی هستند، می‌تواند کمک زیادی به شما در پیشگیری از بروز استپ وزنی کند. سعی کنید با مصرف روزانه مولتی‌ویتامین و قرص‌های مکمل طبق دستور پزشک، مانع از کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری شوید زیرا این مسئله در کاهش متابولیسم بدن موثر است. برای شروع فعالیت بدنی نیاز است تا روزهای اول بعد از جراحی شروع به پیاده‌روی آرام کنید. به‌مرور پس از پایان دوران نقاهت، باید برای مدت طولانی به‌سراغ انجام تمرینات ورزشی مانند راه رفتن سریع، دوچرخه‌سواری و شنا تحت نظر پزشک بروید. در صورت داشتن استرس بیش‌ازحد روزانه، حتما به کمک مشورت با یک روانپزشک یا روانشناس آن را کنترل کنید. از اثرات مفید خواب شبانه کافی غافل نشوید.

سخن آخر

با توجه به نکات ذکر شده احتمالا متوجه شده‌اید که ادامه مراجعه منظم به پزشک و پیروی از یک سبک زندگی سالم برای اطمینان از نتایج طولانی‌مدت کاهش وزن بسیار مهم است. در غیر این صورت با استپ وزنی مواجه خواهید شد که تا رفع شدن آن زمان کافی برای یک لاغری سریع را از دست خواهید داد!

علل ریزش مو بعد از جراحی لاغری

موی انسان دارای یک چرخه رشد طبیعی سه مرحله‌ای با عناوین فاز آناژن (مرحله رشد)، فاز کاتاژن و فاز تلوژن (مرحله استراحت) است. مرحله تلوژن که معمولا حدود 3 ماه طول می‌کشد، همان مرحله‌ای است که ریزش مو در آن اتفاق میافتد. اصولا عواملی مانند ضربه به سر، رژیم غذایی محدود، بیماری‌های مزمن و شدید و کمبودهای تغذیه‌ای می‌توانند مراحل آناژن و تلوژن را تحت تأثیر قرار بدهند. بنابراین ازآنجایی‌که در اثر جراحی لاغری و کوچک شدن حجم معده قدرت هضم و جذب مواد غذایی در بدن کاهش می‌یابد، شما بعد از این نوع جراحی بیشتر در معرض خطر ریزش مو هستید. به‌همین‌دلیل لازم است تا مدت طولانی انواع مولتی‌ویتامین و مکمل غذایی مصرف کنید تا کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم برای بدن را جبران شود.

طبق تجربه، حساس‌ترین برهه زمانی 6 ماه ابتدایی بعد از جراحی لاغری است زیرا در این مدت بدن شما در حال بهبود سطح استرس، مشکلات تغذیه‌ای و تغییرات هورمونی و سازگاری با شرایط جدید است. همه این‌ها می‌تواند منجر به بروز یک وضعیت شناخته شده به نام تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium) شود، نوعی از ریزش مو که بیماران معمولاً پس از انجام جراحی لاغری تجربه می‌کنند.

ریزش مو بعد از جراحی لاغری تا چه مدت می‌تواند ادامه داشته باشد؟

طبق تجربه، شما نهایتا باید به مدت 6 ماه یا کمتر درگیر این مشکل باشید. خوشبختانه ازآنجایی‌که این وضعیت به فولیکول‌های مو آسیب نمی‌رساند، احتمال رویش دوباره موها بسیار زیاد است. به‌همین‌دلیل اکثر پزشکان و جراحان بعد از جراحی لاغری به بیمار خود گوشزد می‌کنند که با گذشت زمان، صبر و تغذیه کافی موهای آن‌ها به طور کامل برمی‌گردند. فقط درصورتی‌که ریزش مو بیش از 6 ماه یا برای یک سال بعد از جراحی لاغری ادامه پیدا کرد، علائم کمبود تغذیه‌ای به‌خصوص با وجود مصرف قرص‌های مکمل همچنان باقی ماند و کاهش وزن بیشتر از آنچه پیش‌بینی شده بود رخ داد، باید نسبت به وضعیت بالینی خود نگران باشید و حتما در اولین فرصت با پزشک خود مشورت کنید.

راه‌های پیشگیری و درمان ریزش مو بعد از جراحی لاغری

اولین و مهم‌ترین راه، کاهش سطح استرس و اضطراب بدن است. اگر دچار این عارضه جانبی شده‌اید، فقط کافی است که به خودتان یادآوری کنید که این مشکل یک واکنش کاملاً طبیعی نسبت به جراحی لاغری است و موهای شما در کمترین زمان ممکن برمی‌گردند. در ادامه می‌توانید با چند راهکار تغذیه‌ای برای پیشگیری و درمان ریزش مو آشنا شوید. مطمئنا پزشک نیز به‌منظور بهبود سلامتی و بهبود زندگی بعد از جراحی لاغری، این نکات را به شما یادآوری خواهد کرد.

• مکمل آهن مصرف کنید

ماده معدنی آهن نقش اصلی را در حفظ سلامت مو بازی می‌کند. اگر با وجود گذشت 7 ماه از جراحی هنوز ریزش مو دارید، انجام آزمایش خون و بررسی سطح آهن بدن برای شما ضروری است. معمولا ذخیره آهن در بدن را می‌توان با سطح فریتین اندازه‌گیری کرد. اگر سطح فریتین شما پایین باشد، دچار کمبود آهن شده‌اید و نیاز است که طبق نظر پزشک مکمل آهن مصرف کنید.

• مولتی‌ویتامین خود را منظم مصرف کنید

کمبودهای تغذیه‌ای شایع‌ترین علت ریزش مو بعد از جراحی لاغری هستند، بنابراین نیاز است حتی تا آخر عمر برای حفظ تعادل بدن مولتی‌ویتامین مصرف کنید. مولتی‌ویتامین سطح مواد مغذی بدن شما (به‌خصوص ویتامین A و B کمپلکس) را بالا نگه می‌دارد و به شما کمک می‌کند تا با ریزش مو مقابله کنید.

• میزان مصرف پروتئین خود را افزایش دهید

شما باید برای مقابله با ریزش مو، مصرف 50 تا 60 گرم پروتئین را در رژیم روزانه خود بگنجانید. از مواد غذایی که سرشار از پروتئین هستند می‌توان به گوشت سفید و قرمز، پنیر، غلات، آجیل، دانه‌های سویا، نخود فرنگی و ماست یونانی اشاره کرد.

• ماده مغذی روی را بیشتر در رژیم غذایی خود بگنجانید

اگر با وجود رعایت نکات تغذیه‌ای ذکر شده همچنان ریزش مو دارید، بهتر است این بار به سراغ مصرف بیشتر ماده معدنی روی بروید. روی یک عنصر اساسی در ایجاد موهای سالم است و خوشبختانه در اکثر مولتی‌ویتامین‌ها وجود دارد. غذاهای غنی از روی شامل مرغ، صدف و گوشت قرمز است.

سخن آخر

سایر مواد مغذی مرتبط با سلامت مو شامل ویتامین A، اینوزیتول، ویتامین B6 و اسیدهای چرب ضروری مانند امگا3 و امگا 6 است. ریزش مو همچنین می‌تواند به دلیل بیماری‌های سیستمیک از جمله بیماری تیروئید و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) رخ دهد. بنابراین توصیه می‌کنیم پیش از افزایش مصرف خودسرانه انواع مکمل و مواد غذایی بعد از جراحی لاغری، برای تشخیص قطعی دلیل ریزش مو و درمان صحیح آن حتما با جراح خود مشورت کنید. مصرف بیش‌ازحد انواع مکمل با عوارض جانبی نامطلوبی برای سلامتی همراه است!

دلایل بروز حمله قلبی

دو دلیل عمده برای بروز حمله قلبی وجود دارد. با ما همراه باشید تا از این دلایل برای شما بگوییم:

بیماری عروق کرونر

همانطور که گفته شد، اگر مسیر جریان خون غنی از اکسیژن به طور ناگهانی مسدود شود، قلب نمی‌تواند اکسیژن مورد نیازش را دریافت کند و حمله قلبی رخ می‌دهد. بیشتر حملات قلبی در اثر بیماری عروق کرونر بروز می‌کنند.

بیماری عروق کرونر عارضه‌ای است که در آن ماده مومی شکل به نام پلاک داخل رگ‌های خونی جمع می‌شود. این تجمع پلاک طی سال‌های متمادی ایجاد می‌شود و به قول معروف کار یک شب و دو شب نیست. اگر بخشی از پلاک در رگ‌های کرونر شکسته شود، لخته خونی داخل عروق تشکیل می‌شود. در صورتی که لخته خونی به اندازه‌ای بزرگ شود که جریان خون داخل عروق کرونر را مسدود کند، حمله قلبی دور از انتظار نیست؛ چرا که این شریان‌ها وظیفه رساندن خون غنی از اکسیژن به قلب را دارند.

اسپاسم عروق کرونر

یکی دیگر از دلایل بروز حمله قلبی اسپاسم شدید عروق کرونر است. اسپاسم جریان خون داخل شریان را قطع می‌کند و به همین دلیل عامل بروز حمله قلبی می‌شود. اسپاسم حتی می‌تواند در عروق کرونری مسدود نشده هم رخ دهد. اینکه چه چیزی باعث اسپاسم عروق کرونر می‌شود، کاملاً مشخص نیست. با این حال محققان به نتیجه رسیده اند که موارد زیر می‌توانند احتمال بروز اسپاسم را افزایش دهند:

• مصرف برخی مواد مخدر مانند کوکائین

• استرس یا فشار عاطفی

• قرار گرفتن در معرض سرمای شدید

• سیگار کشیدن

چه عواملی خطر بروز حمله قلبی را افزایش می‌دهند؟

برخی عوامل هستند که خطر احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر و بروز حمله قلبی را بیشتر می‌کنند. بسیاری از این عوامل قابل کنترل هستند اما کنترل دسته‌ای دیگر از عهده شما خارج است.

عوامل قابل کنترل

موارد زیر از مهم‌ترین ریسک فاکتورهای حملات قلبی هستند که شما می‌توانید آن‌ها را کنترل کنید. این عوامل عبارتند از:

• سیگار کشیدن

• فشار خون زیاد

• کلسترول خون بالا

• اضافه وزن و چاقی

• رژیم غذایی ناسالم (به عنوان مثال، رژیم غذایی سرشار از چربی اشباع، چربی ترانس، کلسترول و سدیم)

• نداشتن فعالیت بدنی روتین

• قند خون بالا به دلیل مقاومت به انسولین یا دیابت

برخی از این عوامل خطر مانند چاقی، فشار خون زیاد و قند خون بالا تمایل دارند با هم و به طور همزمان بروز کنند. به چنین شرایطی سندرم متابولیک گفته می‌شود. فرد مبتلا به سندرم متابولیک نسبت به سایر افراد، دو برابر بیشتر در معرض در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی دارد.

عوامل غیرقابل کنترل

برخی از ریسک فاکتورها هستند که شما نمی‌توانید کنترلی روی آن‌ها داشته باشید. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سن: خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در مردان پس از 45 سالگی و در زنان پس از 55 سالگی (یا بعد از یائسگی) افزایش می‌یابد.

• سابقه خانوادگی: در صورتی که پدر، برادر و بستگان مذکری که با آن‌ها رابطه خونی دارید، قبل از 55 سالگی به بیماری قلبی مبتلا شده باشند، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی در شما نسبت به سایر افراد بیشتر است. این مورد درباره بستگان مؤنثی که با آن‌ها رابطه خونی دارید، تا قبل از 65 سالگی صدق می‌کند.

• پره اکلامپسی: این عارضه می‌تواند در دوران بارداری ایجاد شود. دو علامت اصلی پره اکلامپسی افزایش فشار خون و وجود پروتئین اضافی در ادرار است. پره اکلامپسی با افزایش خطر بیماری‌های قلبی، حمله قلبی و فشار خون بالا در ارتباط است.

• عفونت: مطالعات اخیر نشان داده اند که عفونت‌های ریوی و خونی رابطه مستقیمی با ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی دارند.

علائم بروز حمله قلبی

همانطور که در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده اید، درد قفسه سینه یکی از علامت‌های بروز حمله قلبی است. درست است که ناراحتی و درد در قفسه سینه شایع‌ترین نشانه حملات قلبی محسوب می‌شود، اما بعضی تحقیقات نشان می‌دهند  که یک سوم افرادی که دچار حمله قلبی شده اند، اصلاً درد قفسه سینه نداشته اند. علائم حمله قلبی در هر فردی متفاوت است. در حملات قلبی خاموش شما ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید یا نشانه‌ها آنقدر خفیف باشند که به آن‌ها توجهی نکنید. با این وجود لازم است هرکس با علائم حمله قلبی آشنا باشد تا بتواند در بهترین زمان ممکن است آن را تشخیص دهد. علامت‌های هشداردهنده حمله قلبی شامل موارد زیر است:

• درد یا ناراحتی قفسه سینه (این درد بیشتر در مرکز یا سمت چپ قفسه سینه رخ می‌دهد)

• حالت تهوع

• عرق سرد

• سبکی سر یا سرگیجه

• خستگی غیرمعمول

• تنگی نفس

• درد و ناراحتی در یک یا هر دو بازو، کمر، شانه‌ها، گردن، فک یا قسمت بالای معده

اقدامات پیشگیرانه در برابر حمله قلبی

حتماً شنیده اید که پیشگیری بهتر از درمان است. این جمله برای بیماری‌های قلبی بیشتر صدق می‌کند، چرا که این بیماری‌ها در بسیاری از موارد تهدیدکننده جان شما هستند. پس بهتر است قبل از اینکه به دنبال درمان عوارض ناشی از حمله قلبی باشید، با تغییر برخی از عادات روزانه از بروز این عارضه جلوگیری کنید.

دنبال کردن یک سبک زندگی سالم برای قلب می‌تواند کمک بسزایی به جلوگیری از حملات قلبی کند. این برنامه شامل تحرک بدنی، ترک سیگار، مدیریت استرس و کنترل وزن است. در کنار این موارد داشتن تغذیه سالم و رژیم غذایی مناسب یکی از کلیدی‌ترین اقدامات برای پیشگیری حمله قلبی محسوب می‌شود. ادامه این مقاله را از دست ندهید تا با بایدها و نبایدهای تغذیه سالم برای قلب آشنا شوید.

مواد غذایی مفید

مواد غذایی زیر پایه و اساس یک برنامه غذایی مناسب برای سلامت قلب و پیشگیری از حمله قلبی هستند. پزشک تغذیه می تواند این مواد غذایی را طبق یک رژیم استاندارد در برنامه غذایی شما جای دهد.

• سبزیجاتی مانند اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی و هویج

• میوه هایی مثل سیب، موز، آووکادو، پرتقال، گلابی، انگور و آلو خشک

• غلات کامل مانند بلغور جو دوسر و نان سبوس‌دار

• غذاهای لبنی فاقد چربی یا کم چرب مانند شیر، پنیر یا ماست

• مواد غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهی تن و قزل‌آلا

• گوشت‌های بدون چربی

• تخم مرغ

• آجیل، سویا و حبوبات

• روغن‌های سرشار از چربی‌های اشباع نشده مانند روغن کانولا، ذرت، زیتون، کنجد، آفتابگردان و سویا

مواد غذایی ناسالم

یک برنامه غذایی کارآمد نه تنها مواد غذایی مفید برای سلامت قلب را در خود جای می‌دهد، بلکه برخی از غذاها را برای پیشگیری از حمله قلبی در لیست سیاه قرار می‌دهد. لازم است جلوگیری از بروز حملات قلبی، مصرف مواد قندی، سدیم (نمک)، چربی‌های اشباع‌شده، روغن‌های ترانس و نوشیدنی‌های الکلی را محدود کنید.

سخن آخر

حمله قلبی یک فوریت پزشکی جدی است. طی حمله قلبی، عروقی که وظیفه رساندن اکسیژن به قلب را دارند، مسدود شده و عضله قلب شروع به مردن می‌کند. علائم بروز حملات قلبی در هر فردی متفاوت است و گاهی این عارضه بدون هیچ نشانه یا علامتی رخ می‌دهد. درست است که کنترل گروهی از عوامل خطر از عهده شما خارج است، اما اقداماتی هستند که با انجام آن‌ها می‌توانید گام مؤثری برای حفظ سلامت قلب خود بردارید. داشتن یک رژیم غذایی سالم، ترک سیگار، ورزش، مدیریت استرس و کنترل وزن از مهم‌ترین کارهایی هستند که به شما در جلوگیری از حمله قلبی کمک می‌کنند.

پیش از انجام جراحی لاغری تا جای ممکن وزن کم کنید

مطمئن باشید که اگر با دارودرمانی، رژیم غذایی و فعالیت‌های ورزشی امکان کاهش وزن سریع شما فراهم باشد پزشک دستور انجام جراحی لاغری را نخواهد داد. اما نباید فراموش کنید که کاهش وزن اندک قبل از این جراحی در کاهش عوارض جانبی و تطابق سریع‌تر با تغییرات سبک زندگی ناشی از آن بسیار موثر است.

درباره جراحی لاغری مناسب خود اطلاعات بیشتری کسب کنید

توصیه می‌کنیم قبل از انجام جراحی لاغری درباره انواع آن و خطرات و مزایای هرکدام اطلاعات بیشتری کسب کنید. هم‌فکری نهایی شما با پزشک می‌تواند کمک زیادی به یافتن بهترین روش با توجه به شرایط بالینی شما کند. در نتیجه می‌توانید روشی با حداقل عوارض جانبی برای خود پیدا کنید.

بعد از جراحی لاغری مایعات زیادی بنوشید

بهتر است بدانید که کم‌آبی بدن یکی از رایج‌ترین عوارض این نوع جراحی است که در صورت عدم کنترل آن نیاز به بستری شدن در بیمارستان است. بنابراین حداقل تا سه ماه بعد از جراحی باید به روند نوشیدن 6 تا 8 فنجان آب (1.9 لیتر) در روز ادامه دهید.

از پزشک خود درباره تغییرات رژیم غذایی بعد از جراحی لاغری سوال کنید

شما بعد از جراحی لاغری بلافاصله نمی‌توانید به رژیم غذایی قبل خود بازگردید. تا یک ماه اول فقط باید مایعات و غذاهای صاف شده (مثل سوپ صاف شده) مصرف کنید و در ماه دوم و سوم می‌توانید علاوه‌بر مایعات به‌سراغ غذاهای میکس شده و نرم مانند انواع پوره بروید. معمولا هر وعده غذایی شامل یک سوم تا نیم فنجان غذای پخته و پوره شده است که بهتر است به‌آرامی و در طی 30 تا 60 دقیقه خورده شود. با توجه به اینکه حجم معده شما کوچکتر شده، بهتر است حجم وعده‌های غذایی خود را کم و در عوض فاصله بین وعده‌ها را کوتاه کنید. پزشک می‌تواند با توجه به نوع جراحی لاغری که انجام داده‌اید اطلاعات دقیق‌تری در این زمینه در اختیار شما بگذارد. درصورتی‌که به این نوع رژیم غذایی پایبند نباشید، احتمالا اتساع بیش‌ازحد معده و نشت محتویات آن از لبه‌های منگنه شده، انسداد دهانه معده و بروز سندرم دامپینگ وجود دارد. در نتیجه ممکن است با علائمی مثل مشکل در بلعیدن، تهوع و استفراغ، تعریق، اسهال، تب، افزایش ضربان قلب و تنگی نفس مواجه شوید که برای درمان نیاز به انجام لاپاراسکوپی اکتشافی یا جراحی ترمیمی است.

 اگر در ماه‌های اول پزشک برای شما داروی «اورسودیول» را تجویز کرده است، حتما برای پیشگیری از تشکیل سنگ صفرا آن را مصرف کنید. ازآنجایی‌که مصرف غذاهای چرب خطر بروز سنگ صفرا را افزایش می‌دهند، حداقل در طی سه ماه اول حدود 5% از رژیم غذایی روزانه شما باید حاوی چربی و کربوهیدرات (قند) باشد. بقیه آن شامل میوه، سبزیجات و پروتئین است. ازآنجایی‌که میزان جذب معده بعد از جراحی لاغری کاهش می‌یابد، معمولا برای پیشگیری از کمبودهای تغذیه‌ای پزشک تا مدت طولانی مصرف مولتی‌ویتامین را توصیه می‌کند. حتما آن را مصرف کنید تا با عوارضی مثل کم‌خونی مواجه نشوید.

بعد از جراحی لاغری باید شروع به فعالیت و انجام تمرینات ورزشی کنید

شما علاوه‌براینکه باید بهداشت محل جراحی خود را به‌خوبی رعایت کنید تا احتمال عفونت آن به حداقل برسد، نیاز است تا روزهای اول شروع به پیاده‌روی آرام کنید. این کار احتمال بروز ترومبوز یا عارضه لخته شدن خون را کاهش می‌دهد. به‌مرور پس از پایان دوران نقاهت، برای کمک به کاهش وزن سریع باید حداقل به مدت 12 تا 18 ماه به‌سراغ انجام تمرینات ورزشی مانند راه رفتن سریع، شنا و دوچرخه‌سواری تحت نظر پزشک بروید. سعی کنید به محل جراحی فشار نیاورید تا فتق ایجاد نشود و احتمال انسداد روده به حداقل برسد. درصورتی‌که نکات تغذیه‌ای و ورزشی ذکر شده را به‌خوبی اجرایی نکنید، ممکن است به‌جای کاهش وزن 2.5 تا 5 کیلو در هفته با استپ وزنی مواجه شوید.

حتما بعد از جراحی لاغری تحت نظر یکی از اعضای خانواده خود و یک روانشناس باشید

طبق تجربه، بعد از جراحی لاغری کسی باید به شما در انجام کارهای روزانه و نظارت بر نوع تغذیه و فعالیت‌های بدنی کمک کند. این مسئله تاثیر زیادی در کاهش عوارض جانبی احتمالی دارد. با توجه به اینکه بعد از جراحی لاغری عادات و سبک زندگی تغییر می‌کند، ممکن است این مسئله چالش‌برانگیز باعث بروز علائم افسردگی یا انزجار در بعضی از افراد شود. به‌همین‌دلیل مشورت با یک روانشناس برای رفع مشکلات روحی لازم است.

سخن آخر

با توجه به اینکه عوارض جراحی لاغری به‌واقع کمتر از عوارض جبران‌ناپذیر چاقی مانند خطر بروز بیماری‌های قلبی، دیابت و سرطان است؛ انجام جراحی لاغری برای افراد با شاخص توده بدنی (BMI) 40 یا بالاتر و یا افراد با BMI 35 تا 39 که به یک بیماری مرتبط با چاقی مبتلا هستند یک ضرورت است و می‌تواند در مدت زمان 12 تا 18 ماه باعث لاغری سریع و کاهش 50% از اضافه وزن بیمار شود. امیدواریم با توجه به راهکارهای ذکر شده، دیگر نگرانی از بایت عوارض احتمالی آن نداشته باشید!

انواع بیماری‌های شایع قلبی

• آریتمی که نوعی اختلال در ریتم ضربان قلب است.

• گرفتگی رگ‌های خونی

• کاردیومیوپاتی که باعث سفت شدن یا ضعف عضلات قلب می‌شود.

• بیماری‌های قلبی مادرزادی که از بدو تولد وجود دارند.

• بیماری عروق کرونر (CAD) که در اثر تجمع پلاک در عروق قلب ایجاد شده و گاهی اوقات با عنوان بیماری ایسکمیک قلب نیز شناخته می‌شوند.

• عفونت‌های قلبی که توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و مواد شیمیایی بروز می‌کنند.

علائم انواع بیماری‌های قلبی

هریک از بیماری‌های قلبی خود را با علائم مختص خود نشان داده و ویژگی های منحصربه‌فردی دارند. با ما همراه باشید تا در ادامه از علائم و نشانه‌های هریک از بیماری‌های قلبی برای شما بگوییم:

• آریتمی قلبی

آریتمی قلبی ریتم غیرطبیعی ضربان قلب است. علائمی که در این بیماری مشاهده می‌کنید به نوع آریتمی شما، کند بودن یا سریع بودن ضربان قلب بستگی دارد. با این حال سبکی سر، تپش یا ضربان تند قلب، نبض آهسته و کند، غش کردن، سرگیجه و سبکی سر از رایج‌ترین علائم آریتمی قلبی به شمار می‌روند.

• گرفتگی رگ‌های خونی

گرفتگی رگ‌های خونی باعث کاهش خون‌رسانی به اندام‌ها و سایر قسمت‌های بدن می شود. از علائم این بیماری می‌توان به درد قفسه سینه، تنگی نفس، سردی و بی‌حسی در اندام‌های بدن، درد غیرمعمول یا غیرقابل توضیح و ضعف در پاها و بازوها اشاره کرد.

• بیماری‌های قلبی مادرزادی

نقص مادرزادی قلب ازجمله مشکلات قلبی است که هنگام رشد جنین ایجاد می‌شوند. برخی از نقص‌های قلبی مادرزادی به دلیل نداشتن علائم شدید هرگز تشخیص داده نمی‌شوند. اما گروهی از بیماری‌های قلبی مادرزادی با نشانه‌هایی مانند پوست مایل به آبی، تورم اندام‌ها، تنگی نفس یا دشواری در تنفس، خستگی، انرژی کم و ریتم نامنظم ضربان قلب خود را نشان می‌دهند.

• بیماری‌های عروق کرونر (CAD)

بیماری‌های عروق کرونر در اثر تجمع پلاک در گروهی از رگ‌های خونی ایجاد می‌شود که خون غنی از اکسیژن را از طریق قلب و ریه‌ها به سایر بخش‌های بدن منتقل می‌کنند. این بیماری با احساس فشار، درد یا ناراحتی در قفسه سینه، تنگی نفس، حالت تهوع و احساس سوء هاضمه شناخته می‌شود.

• کاردیومیوپاتی

کاردیومیوپاتی بیماری است که باعث می‌شود عضلات قلب بزرگتر، سفت، ضخیم و یا ضعیف شوند. از مهم‌ترین علائم کاردیومیوپاتی می‌توان خستگی، نفخ شکم، تورم پاها به ویژه مچ پا، تنگی نفس و تپش قلب یا نبض سریع را نام برد.

• عفونت‌های قلبی

به طور کلی عفونت‌های قلبی به سه دسته پریکاردیت، آندوکاردیت و میوکاردیت تقسیم‌بندی می‌شوند. اگر با درد و گرفتگی قفسه سینه، سرفه، بثورات پوستی، تب و لرز مواجه شدید، به احتمال زیاد درگیر عفونت‌های قلبی شده اید.

چه عواملی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهند؟

• با افزایش سن احتمال آسیب دیدن، ضعیف و ضخیم شدن عضله قلب و تنگی عروق نموداری صعودی دارد. 

• جنسیت یکی دیگر از عواملی است که تعیین‌کننده میزان ابتلا به بیماری‌های قلبی است. به طور کلی مردان بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار دارند. احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی در زنان پس از یائسگی افزایش می‌یابد.

• کم تحرکی و ورزش با اشکال مختلف بیماری‌های قلبی رابطه تنگاتنگی دارند.

• سابقه داشتن بیماری قلبی در خانواده، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر والدین در سنین پایین به بیماری‌های قلبی مبتلا شده باشند.

• چاقی و اضافه وزن معمولاً خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را تشدید می‌کنند.

• سیگار کشیدن ابتلا به بیماری‌های قلبی را تا حد زیادی افزایش می‌دهد. نیکوتین موجود در سیگار در رگ‌های خونی تجمع می‌کند. از سوی دیگر مونوکسیدکربن می‌تواند به پوشش داخلی عروق خونی آسیب رسانده و احتمال ابتلا به گرفتگی رگ‌های خونی را بالا ببرد. علاوه بر این حملات قلبی در افراد سیگاری بیشتر از سایر افراد است.

• رژیم‌های غذایی نامناسب و حاوی چربی، نمک، قند و کلسترول می‌توانند به پیشرفت بیماری‌های قلبی کمک کنند.

• فشار خون بالا و کنترل‌نشده می‌تواند منجر به ضخیم و باریک شدن رگ‌های خونی شود و از همین طریق ابتلا به بیماری‌های قلبی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

• اگر سطح کلسترول خون بیش از حد باشد، تشکیل پلاک و گرفتگی رگ‌های خونی دور از انتظار نیست.

• دیابت رابطه مستقیمی با بیماری‌های قلبی دارد و افراد مبتلا به این بیماری بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی قرار دارند.  

• امروزه استرس به یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی تبدیل شده است. به همین دلیل است که هر سال با افزایش ابتلا به بیماری‌های قلبی در سراسر دنیا مواجه هستیم.

• اگر بهداشت دهان و دندان به خوبی صورت نگیرد و یا مراجعه منظم به دندانپزشکی را پشت گوش بیندازید، بیشتر با خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی روبه‌رو خواهید بود. در صورتی که دندان‌ها و لثه‌های شما سالم نباشد، میکروب‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا می توانند وارد جریان خون شده و با رسیدن به قلب باعث بروز بیماری آندوکاردیت شوند.

درمان بیماری‌های قلبی

درمان بیماری‌های قلبی تا حد زیادی به نوع بیماری و میزان پیشرفت آن بستگی دارد. با این وجود معمولاً راهکارهای درمان به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تغییر سبک زندگی

انتخاب سبک زندگی سالم می‌تواند به شما در جلوگیری و درمان بیماری‌های قلبی کمک شایانی کند. رژیم غذایی شما یکی از اولین مواردی است که باید آن را زیر نظر متخصصان تغذیه تغییر دهید. یک رژیم غذایی کم سدیم و کم چرب که سرشار از میوه و سبزیجات است، عوارض بیماری‌های قلبی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. از سوی دیگر ورزش منظم و ترک سیگار از دیگر موضوعاتی هستند که باید برای درمان بیماری‌های قلبی در برنامه خود بگنجانید.

تجویز دارو

تجویز دارو با توجه به نوع بیماری قلبی شما صورت می‌گیرد. برای مثال اگر به عفونت قلبی مبتلا هستید، پزشک احتمالاً آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. در صورتی که تجمع پلاک داشته باشید، پزشک در کنار پیشنهاداتی برای تغییر سبک زندگی، دارو نیز تجویز می‌کند.

جراحی

در برخی موارد پزشک برای درمان بیماری‌های قلبی و جلوگیری از بدتر شدن علائم، جراحی را لازم می‌بیند. البته باز هم جراحی به نوع بیماری قلبی و میزان آسیب به قلب شما بستگی دارد. به عنوان مثال اگر رگ‌های خونی به دلیل تجمع پلاک مسدود شده باشند، پزشک ممکن است با عمل آنژیوپلاستی یک استنت در محل انسداد عروق قرار دهد تا جریان خون را به حالت منظم و عادی خود بازگرداند.